Οι πρώτες ημέρες στο σχολείο, έπειτα από έναν ξέγνοιαστο καλοκαιρινό ρυθμό , είναι για πολλά παιδιά γεμάτες μικρές ή μεγάλες προκλήσεις. Η αλλαγή από το παιχνίδι στην παραλία, στις τάξεις και τα προγράμματα μπορεί να τα φέρει σε σύγχυση ή να τα γεμίσει άγχος. Και κάπου εκεί, οι γονείς είναι οι πρώτοι που μπορούν να βοηθήσουν.


Επιστροφή με ενσυναίσθηση

Η πιο πολύτιμη βοήθεια δεν είναι τα λόγια, αλλά η παρουσία. Το παιδί μπορεί να μη σου πει αμέσως πως νιώθει αλλά με την καθημερινή επαφή, τη ρουτίνα και τη ζεστασιά που προσφέρεις, θα αισθανθεί πιο ήρεμο και ασφαλές.


Μικρές ρουτίνες = μεγάλη ασφάλεια

Ένα σταθερό πρωϊνό ξύπνημα, ένα ήρεμο βραδινό μπάνιο και μια τρυφερή καληνύχτα λειτουργούν σα "σημάδια ασφάλειας". Όταν το παιδί προβλέπει το τι έρχεται, νιώθει πιο σίγουρο.


Συζήτηση χωρίς πίεση

Δε χρειάζεται να ρωτάμε <<πως πήγε το σχολείο;>>, αρκεί να μοιραστούμε πως πήγε η δική μας ημέρα. Τα παιδιά ανοίγονται όταν νιώθουν οτι δεν εξετάζονται αλλά συνομιλούν. Το απόγευμα, στον καναπέ ή στην ώρα του φαγητού , είναι η κατάλληλη στιγμή.


Η σημασία της φροντίδας

Η αγκαλιά, το άγγιγμα, η ώρα του μπάνιου με προϊόντα που το ηρεμούν ή μια κρέμα που το φροντίζει, μπορεί να είναι πιο σημαντικά από όσο νομίζουμε. Οι μικρές στιγμές περιποίησης ενισχύουν το αίσθημα φροντίδας και αποδοχής. Και αυτό το συναίσθημα είναι ο ισχυρότερος σύμμαχος στη σχολική προσαρμογή.

Καθώς το παιδί κάνει τα πρώτα του βήματα στη νέα σχολική χρονιά , η αγκαλιά σας, η παρουσία σας και οι μικρές καθημερινές ρουτίνες, είναι ότι χρειάζεται ώστε να νιώσει σιγουριά. Δεν χρειάζονται υπερβολές ή μεγάλες κινήσεις, αλλά μόνο σταθερότητα, τρυφερότητα και λίγη καθημερινή φροντίδα. Γιατί η προσαρμογή δεν είναι αγώνας. Είναι μια όμορφη μετάβαση που γίνεται πιο γλυκιά όταν τη ζούμε μαζί.